Le òpere de diféxa venezjane tra XV e XVII sècoło – Propósta de candidatura al Patrimònjo Mondjàl del’Umanità
Le òpere de diféxa venezjane tra XV e XVII sècolo – Propósta de candidatura al Patrimònjo Mondjàl del’Umanità
‘L objetivo ƶé cyélo de impjantàr un sito “serjàl” tranxazjonàl che pòsa entràr a far parte del Patrimònjo Mondjàl del’Umanità del UNESCO. El sito ga l’ambizjón de interesàr le zità pju raprexentative che faxéva caǫ ala República de Venèzja tra il XV e il XVII sècolo, tra de lóre ligade dal ròlo stratègico xvòlto intela sféra dei comèrci de mar e de tèra sostenudi dala Serenísima e che, per cyésto motivo, lé veǧnè fortificade per nezesità de contròlo.
Per èser reconosudo de valór universàl ecezjonàl, un sito déve sodisfàr le condizjóni de integrità e aųtenticità – cusí cóme definide intele Lineę Gyida Operative UNESCO – e èser dotado de un adecyuato sistèma de tutèla e de gestjón che né garantisa la protezjón. A secónda dela sòrte de patrimònjo (culturàl o naturàl) e del só contèsto, i siti déve èser selezjonadi in módo da sodisfàr cyéį recyixidi.
El sito serjàl tranxazjonàl ƶé raprexentativo del pju complèso sistèma difensivo progetado e costruido dała Serenísima República de Venèzja per controłàr i só teğnèr e łe trate comerčàį che sé estendéva fin al Mèdjo Orjènte. El sito sé dexgropava per óltre 1000 km tra łe Prealpi Łombarde e ła còsta orjentàl del Adriatico, zoè intel areą ocluxa tra ł’avampósto de diféxa ozidentàl (Bèrgamo, Italja) e łe Bóche de Cataro (Montenégro). Tra Stato de Tèra (Łombardo-Vèneto) e tra Stato de Mar (Croazja, Montenègro), cyésta sòrte de única e antiga enclave consèrva aŋcóra aŋcúǫ siğnificativi exèmpi dełe fortificazjóni venezjane, importanti testimonjanze deł’interazjón tra i pòpułi e, pju in generàl, deła cultura esprèsa da Venèzja intel móndo.
ƶé ecyitativo evidenzjàr che‘l ogèto del nóvo sito per l’UNESCO no’l ƶé Bèrgamo o la Zità Alta, né, apónto, łe só Mura, ma però un sistèma difensivo prexènte neł’Eųròpa dei sècołi dal XV al XVII, ch’él sé estendéva da Bèrgamo in tuto el Mar Adriatico (osíą ‘l antigo Gólfo di Venèzja), del cyal Bèrgamo ga fato parte contun ròło spezífico e altaménte siğnificativo raprexentado storicaménte dal èser el confín, invjołado, ozidentàl e setentrionàl deła República, e per ł’architetura dal fato che’l só sistèma de diféxa (consistènte intełe Mura, ma aŋca intel castèło de San Vigiljo) él sé prexènta aŋcúǫ scyaxi vèrƶene, aŋca grazje al fato che ła zità (aŋcúǫ nu dirémo ła zità alta) ƶé stada continyaménte abitada.
El sito serjàl tranxazjonàl ƶé raprexentativo del pju complèso sistèma difensivo progetado e costruido dala Serenísima, la República de Venèzja, per controlàr i só teǧnèr e le trate comerčàį che sé estendéva fin al Mèdjo Orjènte. El sito sé dexgropava per óltre 1000 km tra le Prealpi Lombarde e la còsta orjentàl del Adriatico, zoè intel areą ocluxa tra l’avampósto de diféxa ozidentàl (Bèrgamo, Italja) e le Bóche de Cataro (Montenégro). Tra Stato de Tèra (Lombardo-Vèneto) e tra Stato de Mar (Croazja, Montenègro), cyésta sòrte de única e antiga enclave consèrva aŋcóra aŋcúǫ siǧnificativi exèmpi dele fortificazjóni venezjane, importanti testimonjanze del’interazjón tra i pòpuli e, pju in generàl, dela cultura esprèsa da Venèzja intel móndo.
ƶé ecyitativo evidenzjàr che‘l ogèto del nóvo sito per l’UNESCO no’l ƶé Bèrgamo o la Zità Alta, né, apónto, le só Mura, ma però un sistèma difensivo prexènte nel’Eųròpa dei sècoli dal XV al XVII, ch’él sé estendéva da Bèrgamo in tuto el Mar Adriatico (osíą ‘l antigo Gólfo di Venèzja), del cyal Bèrgamo ga fato parte contun ròlo spezífico e altaménte siǧnificativo raprexentado storicaménte dal èser el confín, invjolado, ozidentàl e setentrionàl dela República, e per l’architetura dal fato che’l só sistèma de diféxa (consistènte intele Mura, ma aŋca intel castèlo de San Vigiljo) él sé prexènta aŋcúǫ scyaxi vèrƶene, aŋca grazje al fato che la zità (aŋcúǫ nu dirémo la zità alta) ƶé stada continyaménte abitada.
Tèsto in preparazjón.
